Nazywam się Nikola Pawelczyk, jestem studentką II roku Pedagogiki opiekuńczej z socjoterapią na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.
Prowadzę badania dotyczące relacji rodziców z dorastającymi dziećmi.
Badania są całkowicie anonimowe, a ich wyniki zostaną wykorzystane wyłącznie na potrzeby mojej pracy dyplomowej.
W związku z powyższym proszę o udzielenie szczerych i wyczerpujących odpowiedzi.
Z góry dziękuję za poświęcony czas i wzięcie udziału w badaniach.
| Zawsze tak jest | Często tak jest | Nie wiem czy tak jest | Raczej tak nie jest | Nigdy tak nie było |
Akceptuję swoje dziecko ze wszystkimi jego cechami fizycznymi, usposobieniem, możliwościami i ograniczeniami. Kocham dziecko za to, że jest i daje mu to często odczuć. | | | | | |
Jestem zaangażowany/a i zainteresowany/a sprawami mojego dziecka, angażuje je w życie naszej rodziny i zajęcia związane z domem. Daję dziecku możliwość decydowania o sobie i wyrażania własnej opinii. | | | | | |
Pozwalam dziecku odczuć, że mam do niego zaufanie dając mu zakres pewnej swobody i samodzielności. Zakres ten zwiększam wraz z wiekiem dziecka jednocześnie utrzymując swój rodzicielski autorytet. | | | | | |
Uznaje prawa swojego dziecka, pozwalam mu na własne działania i swoimi sugestiami i poradami uświadamiam mu, że jest odpowiedzialne za własne czyny. Wspólnie z dzieckiem uzgadniam jego prawa i obowiązki. | | | | | |
Przebywanie z dzieckiem nie jest dla mnie źródłem radości, często jest dla mnie trudne. Nie mam dla dziecka zbyt wiele czasu, uważam, że jest samo za siebie odpowiedzialne. Skupiam się na swojej pracy i swoim rozwoju. Często daje prezenty, aby zrekompensować brak czasu. | | | | | |
Nie akceptuje wielu cech mojego dziecka, często krytykuje jego zachowanie. Wymagam od dziecka dyscypliny, a za przewinienia karze je. Rzadko nagradzam dziecko, skupiam się na wyeliminowaniu jego złych cech. | | | | | |
Stawiam przed dzieckiem wymagania, a jego zadaniem jest je spełnić. Dziecko ma za zadanie rozwijać się według moich wytycznych i dążyć do ideału. Tylko tak będzie potrafiło coś osiągnąć w życiu. Najważniejsza jest ciężka praca nad sobą. | | | | | |
Ochraniam swoje dziecko, chcę dać mu wszystko co najlepsze. Uważam, że moim zadaniem jest całkowite zaspakajanie jego pragnień. Staram się wyręczać dziecko, uważam, że jeszcze zdąży się w życiu napracować. Uważam moje dziecko, za najlepsze na świecie | | | | | |